วันคืนความรู้สึก แผ่วล้าลึกอันกีดกั้น
เหมือนหมึกแห้งแล้งฝัน กว่าใจกลั่นเรียงร้อยเติม ฯ
สายใยแห่งกวีนิพนธ์ ฉบับที่ ๘ นี้... ได้รับเกียรติจาก
"ข้าวปั้น" โดยกรองกลั่นเป็นชื่อบทไว้ว่า "ตุลาคม" เชิญชมพินิจ..มาพิศอ่านแล..
"ตุลาคม"
ตุลาคม..ลมก็ล่อง...มาเรื่อยเรื่อย
ฝนก็เอื่อย - ฟ้าก็ครึ้ม - ครึม..ครึมฝน
เดี๋ยวก็แดด..แผดฉาย - ร้ายทุรน
ก่อนจะพ้น ก่อนจะผ่าน ตามกาลเวลา ฯ
ตุลาคม...คมกระสุน...พร้อยพรุนร่าง
เจ็บไม่จาง -ใจก็จำ - บรรเจิดจ้า
เอยเหี้ยมโหด..อำมหิต - ยังติดตรา
มวลประชา..เข้ารุกโหม...เข้าโรมรัน ฯ
ฤๅ 14 ตุลาคม .. - ..จ่อมจมหาย
6 ตุลาฯ... แพ้พ่าย ...ไปผกผัน
ผ่านตุลาฯ ..วิปโยค - - ..โศกโสกันต์
ตุลาฯ นั้น..ตุลาฯ - - นี้...มีสิ่งใด...
ฝนก็เอื่อย - ฟ้าก็ครึ้ม - ครึม..ครึมฝน
เดี๋ยวก็แดด..แผดฉาย - ร้ายทุรน
ก่อนจะพ้น ก่อนจะผ่าน ตามกาลเวลา ฯ
ตุลาคม...คมกระสุน...พร้อยพรุนร่าง
เจ็บไม่จาง -ใจก็จำ - บรรเจิดจ้า
เอยเหี้ยมโหด..อำมหิต - ยังติดตรา
มวลประชา..เข้ารุกโหม...เข้าโรมรัน ฯ
ฤๅ 14 ตุลาคม .. - ..จ่อมจมหาย
6 ตุลาฯ... แพ้พ่าย ...ไปผกผัน
ผ่านตุลาฯ ..วิปโยค - - ..โศกโสกันต์
ตุลาฯ นั้น..ตุลาฯ - - นี้...มีสิ่งใด...
มีหนุ่มสาวในวันนี้ - -จากที่เดียงสา
เฒ่าชแร - แก่ชรา - - จากผู้ใหญ่
ถึงกระทั่งที่สุดท้ายลมหายใจ
ตุลาคมใหม่ใหม่...ก็จักมา - - -
ตุลาคม ลมก็ล่อง มาเรื่อยเรื่อย
ฝนก็เอื่อย ลงแผ่วแผ่ว แล้วสั่งฟ้า
ฟ้าสีทอง จะเอิบอาบ ทอทาบทา
ให้ต้นกล้า ใหม่ใหม่ ได้เติบตน
" .... เพื่อรองรับกับกระแสอันแปรเปลี่ยน
ว่ายวนเวียนเป็นระลอกแห่งดอกผล..."
เฒ่าชแร - แก่ชรา - - จากผู้ใหญ่
ถึงกระทั่งที่สุดท้ายลมหายใจ
ตุลาคมใหม่ใหม่...ก็จักมา - - -
ตุลาคม ลมก็ล่อง มาเรื่อยเรื่อย
ฝนก็เอื่อย ลงแผ่วแผ่ว แล้วสั่งฟ้า
ฟ้าสีทอง จะเอิบอาบ ทอทาบทา
ให้ต้นกล้า ใหม่ใหม่ ได้เติบตน
" .... เพื่อรองรับกับกระแสอันแปรเปลี่ยน
ว่ายวนเวียนเป็นระลอกแห่งดอกผล..."
โดย : ข้าวปั้น
บล็อกของ ณรงค์ยุทธ์
ณรงค์ยุทธ์
วันคืน...
หยดน้ำค้างเยี่ยมเช้า ฉ่ำเยือน
ซึมแผ่วห้องหับเรือน ระลึกรื้น
ห้วงฝันตื่นแว่วเหมือน หยดหนึ่ง
ณรงค์ยุทธ์
เสียงต่างต่างคั่งค้าง เลื่อนลอย
เช้าฉ่ำแล้งฝันรอย รื่นร้าง
เสียงแล้งฉ่ำย่ำคอย ร้
ณรงค์ยุทธ์
ลุกเตรียมรับฉ่ำแล้ง อารมณ์
รับคลื่นผ่านคายขม คั่งค้าง
ลุกไหวแว่ววาวชม ขวัญชื่น
รับตื่นชักเช้าร้าง รื่นร้อยรอยเรียง ฯลฯ
ณรงค์ยุทธ์
วันคืนต่อคลื่นคว้า พลังใจ
ถึงผ่านฟุ้งซ่านไหว เห่เร้น
สัมผัสเพื่อยองใย ฝันตื่น
ทุกฝั่งทางเลือกเฟ
ณรงค์ยุทธ์
เหมือนหนาวเทียมธาตุฟ้า เชือนเฉย
ณรงค์ยุทธ์
จนที่สุดทุกข์ล้ำ ไพศาล
หากเล่าฟ้าประทาน กว่าพื้น
ด้วยโหมรุกโรมราน แว่วดั่ง
ณรงค์ยุทธ์
ไม่รู้แรงกลั่นร้อย รอยสรรค์
จะหมดจากใจฉัน กี่ครั้ง
ให้ร้อยกลั่นจาบัลย์ สุดที่่
ณรงค์ยุทธ์
เพื่อพิสูจน์ค่าล้ำ ลางเทียม
จริงเท็จในอกเกรียม กว่ารู้
ณรงค์ยุทธ์
ความลับแห่งชีวิต
ฤๅ ลิขิตที่เผลอพล้ำ
ความล้าถอยรอยกรรม
ณรงค์ยุทธ์
แต่นี้และต่อไป จะไม่เรียกร้องร่ำเริ่ม
โหยไห้หรือหาเหิม เพียงรู้นึกรู้สึกทำ...