Skip to main content

ถึงแม้ว่าจะมีเหล้า ยาเสพติดมาเป็นสาเหตุของอุบัติเหตุที่มีคนเจ็บตายกันทุกๆ ปี ช่วงปีใหม่ สงกรานต์และเทศกาลสำคัญ

แต่รัฐไทยโดยเฉพาะหมอผู้มีคุณธรรมกลับ focus อยู่แค่เรื่องเหล้า ยาเสพติด

ผมว่าลองค้นหาคำตอบ ลงสถิติให้ละเอียด แล้วเอามาดูกันดีๆ ดูกันใหม่

สาเหตุที่มีคนเจ็บคนตายเพราะอุบัติเหตุเยอะๆ อาจมาจาก

1. การเอาเปรียบผู้โดยสารของการขนส่งมวลชนในรูปต่างๆ ที่ให้คนขับ "ควงกะ" โดยวิ่งไม่หยุด จนถึงขั้นมีข่าวมาแล้วว่าคนขับรถทัวร์บางคนทิ้งผู้โดยสารกลางทางเพราะขับไม่ไหว หรือมีกรณีที่คนขับหลับในกันบ่อยๆ จนเกิดโศนาฏกรรม เพราะต้องการทำรายได้ หรือเจ้าของบริษัทกดดันให้ควงกะก็มี

2. การไม่คำนึงถึงการเปิดช่องทางการเดินทางใหม่ๆ เช่น รถไฟความเร็วสูง ซึ่งพิสูจน์แล้วว่าระบบรางมีความปลอดภัยสูงกว่าการเดินทางบนท้องถนนมากๆ

3. ปัญหาเรื่องขนส่งมวลชนเป็นปัญหาโลกแตก แต่อยู่ที่ความกล้าหาญและวิสัยทัศน์ของคนในสังคมร่วมกัน ย้ำ ไม่ใช่เรื่องรัฐบาลอย่างเดียว แต่คนในสังคมต้องเห็นพ้องกันว่า เราต้องมีการขนส่งมวลชนที่ปลอดภัย ราคาสมเหตุผล ประชาชนเข้าถึงได้

แต่ตราบเท่าที่คนจำนวนมากยังชินกับการขับรถเอง เพราะสะดวกสบายกว่าการขนส่งมวลชน เราก็จะเห็นคนมหาศาลเดินทางไปเสี่ยงชีวิตกันบนท้องถนนแบบนี้ทุกปี ทุกเทศกาล

เราต้องมีวาระแห่งชาติให้รัฐบาลเริ่มคิดและลงมือทำแผนแม่บทในการคำนวณการจราจร การสัญจรระหว่างภูมิภาค เรื่องนี้ดูไม่ยากจากไต้หวัน ญี่ปุ่น เกาหลี ที่มีรถไฟความเร็วสูงแบบมาตรฐานความปลอดภัยสูงมากๆ และเมื่อลงมือทำแล้ว ก็ต้องทำให้ทันการ มีการตรวจสอบจากประชาชนได้ อย่าให้มีเรื่องราวทุจริต

4. สภาพของถนนที่ไม่ได้รับการออกแบบให้ได้มาตรฐาน หรือไม่ถูกหลัก หรือไม่มีการบำรุงรักษาให้สัญญาณไฟใช้ได้ตามปกติ หรือไม่ตัดหญ้าทำให้ทัศนวิสัยการขับขี่ไม่ชัด

5. วินัยการขับรถที่ต้องสอนกันมาแต่เด็ก ไม่ใช่แค่อายุครบแล้วทำใบขับขี่ แต่หมายถึงวินัยการขับรถ มารยาท และการปฏิบัติจริงของกฎหมาย

ขอแสดงความเสียใจกับทุกท่านที่เสียญาติมิตรในทุกอุบัติเหตุในเทศกาลครับ

บล็อกของ บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ

บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
ณ ประเทศแห่งหนึ่งที่เพิ่งจะพ้นจากยุคเผด็จการอันแสนเลวร้ายมา พวกเขาต้องการร่างรัฐธรรมนูญใหม่เพื่อแก้ปัญหาที่สะสมหมักหมมนานนับหลายปี
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
ผมมักเอ่ยถึงเวลาที่ผ่านไปอย่างรวดเร็วอยู่หลายครั้ง ด้วยความรู้สึกสามัญธรรมดาเหมือนกับหลายๆ คนที่เชื่อว่า วันเวลาแห่งความสุขช่างผ่านไปรวดเร็ว แ
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
บทนำจากนิตยสารวิภาษา ฉบับที่ 61(ในการเผยแพร่ครั้งนี้ มีการแก้ไขการสะกดชื่อคุณจำกัด พลางกูร จากคำนำวิภาษาฉบับที่ 61 ที่ผมเขียนผิดเป็น "กำจัด" ต้องกราบขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยครับ)
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
  คืนนี้หิมะโปรยลงมาตั้งแต่เย็น เป็นการฉลองวันคล้ายวันเกิดที่ห่างบ้านไม่น้อยทีเดียว แต่ก็เป็นเรื่องธรรมดา เพราะที่ผ่านมาก็เป็นแบบนี้ในหลายโอกาสเพราะวันคล้ายวันเกิดไม่มีอะไรต้องฉลองนอกเสียจากทบทวนชีวิตตัวเองว่าผ่านอะไรมาบ้าง 
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
วันก่อนผมให้สัมภาษณ์กับรายการทีวีรายการหนึ่งซึ่งพาดหัวข่าวอาจจะแรงไปบ้างนะครับ ผมมีความเห็นต่อเรื่องการแต่งตั้งเครือญาติมานั่งเป็นผู้เชี่ยวชาญและผู้ช่วยปฏิบัติงานดังนี้นะครับ
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
จากลิงค์และพาดหัวข่าวต่อไปนี้
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
 ตารางกิจกรรมนะครับForum on Human Rights and Everyday Governance in Thailand: Past, Present and Future Friday, March 6, 2015; 9 a.m.-5 p.m.
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
เมื่อวานนี้ (21 กุมภาพันธ์) หิมะยังโปรยเป็นสายลงมาไม่หยุดตั้งแต่ยามบ่าย นี่เป็นพายุหิมะระลอกที่สี่ เพียงแต่คราวนี้ไม่ยาวนานเหมือนครั้งก่อนๆ ในยามที่หิมะตกมาเป็นละอองเย็นๆ ยิ่งต้องระวัง เพราะหากสูดเข้าไปมากๆ อาจมีอาการป่วยได้ พวกเราเอง รวมทั้งผมต่างก็มีอาการป่วยกันคนละเล็กคนละน้อย เพราะสภาพอากาศที
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
ผมนั่งมองปุยหิมะที่พริ้วลงมาตามสายลมตาปริบๆ บางทีสายลมเกรี้ยวกราดพัดมันปลิวเป็นสาย เลื้อยไหลตามถนนและหลืบบ้าน บางทีมันอ้อยอิ่ง ค่อยๆ พริ้วลงมา แต่ไม่มีท่าทีว่าจะหยุด 
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
เพื่อนฝูงหลายคนหัวเราะแกมสมเพชที่ผมอยู่บอสตันในยามหนาวเหน็บอย่างถึงที่สุด โดยเฉพาะพายุหิมะที่พัดผ่านมาให้เมืองทั้งเมืองจมอยู่ใต้กองหิมะนับเดือน
บัณฑิต จันทร์โรจนกิจ
ผมมาอยู่ที่นี่ได้สองเดือนกว่าแล้ว ขณะที่เพื่อนๆ มาอยู่ได้ราวครึ่งปี นาฬิกาและตารางชีวิตเราจึงต่างกันบ้างด้วยความผูกพัน ภาระที่แต่ละคนพึงมี