เรือไม้ ความจำนรรจ์ ดอกฝัน โรฮิงยา

อ่านบทกวีของคุณวลัญชัยแล้วเศร้านะ
เห็นภาพสุดท้ายแล้วความรู้สึกบรรยายไม่ถูก
มันมากกว่าความเห็นใจ ความสงสาร และความรู้สึกอื่น ๆ มากมายนัก

โอ้... " โรฮิงยา "

โ อ้ ... " โ ร ฮิ งยา "

ชีวาท่าน เจ็บปวดร้าว

เผด็จการกดขี่ทุกครั้งคราว

เหน็บหนาว ทนทุกข์ นิรันดร์ไป

เถิด ท่าน "โรฮิงยา"

น้อมวันทา คารวะจิตวิญญาณ์งามมอบให้

เคารพจิตวิญญาณไท

โ อ ขอให้ แม่พระธรรมชาติไซร้ ได้คุ้มครอง

ขอบพระคุณ "วลัญชัย ทูนเปลว " ที่มี จิตวิญญาณ in และ

ให้กำลังใจพีน้องเพื่อนมนุษยชาติ "โรฮิงยา" ผู้ทุกข์ทน ไร้ที่พึ่งพึง ทั้งๆที่พี่น้องเราเป็น แรงงานสร้างสรรค์โล

เป็นกวีจากใจในแง่คิด
จุดใจจิต วิญญาณ ผ่านความฝัน
หากคลื่นซัดสาแหรกแยกเผ่าพันธุ์
หาดสามัญชนบนฝั่งหวังเธอพัก
เคยอยู่ไหนเคยกินไหมไม่ได้ไห้
แค่ขอได้ใครใดให้ความรัก
หากแผ่นดินไม่ได้ใคร่รู้จัก
แค่ขอปักหลักลอยรอยเกยใจ

กวีบทนี้ของ คุณวลัญชัย น่าชื่นชมเหลือเกิน
เขียนได้หมดจด งดงาม มากกว่าภาพชีวิตดาษดื่นทั่วไปตามข่าวทีวี
นี่ล่ะ สิ่งที่มนุษย์ถวิลหา มากกว่ามิตรภาพและความเห็นอกเห็นใจรายวัน

....ขอบคุณทุกทายสำหรับข้อคิดเห็น
โรฮิงยา จะเป็นเช่นไร ต่อไป

คงต้องติดตามกัน อย่าปล่อยให้พวกเขาหายไป
พร้อมกับเกลียวคลื่นที่ม้วนตัวลงสู่อันดามัน....

ดิฉันดูข่าว CNN มีเจ้าหน้าที่ทำงานเกี่ยวกับสิทธิมนุษยชนให้ความสนใจ*
เรื่องราวของคนไร้แผ่นดิน เขาตั้งเป็นคำถามสัมภาษณ์นายกรัฐมนตรีฯคนใหม่ของไทย

นึกไม่ถึงว่านักกวีท้องถิ่นจะสื่อได้ลึกซึ้ง ซึ่งไม่ใช่เรื่องบังเอิญ
อ่านบทกวีแล้วนึกถึงเพื่อนร่วมโลก และ มนุษยธรรม

อีกอย่าง
ภาพประกอบดีเยี่ยมด้วย*

มีความคิดเห็นค่ะ อยากให้ประเทศที่สร้างเรือรบเยอะๆ เรือดำน้ำเยอะๆ หรือประเทศที่มีไม้เยอะๆ ช่วยสร้างเรือให้พวกเขาหน่อย ให้เขาหาปลามาแลกข้าว หรือแลกสิ่งของจำเป็นต่างๆ แล้วยกระดับเขาไม่ให้เป็น refugee แต่เป็น tourist or traveller เขาอาจคุ้นชินกับการเดินทางและการแสวงหา เขาอาจไม่อยากเป็นคนที่ถูกรังเกียจหรือถูกขับไล่ อยากให้หลายๆ ประเทศที่มีศักยภาพ หรือดาราฮอลลีวู้ด เศรษฐีทั้งหลายที่มีเงินพอจะทำได้ให้ช่วยสร้างเรือให้เขาหน่อย เขามีหลักลอยก็จริงแต่ไม่ต้องเลื่อนลอยอีกต่อไป ให้สิทธิ์เขาในเรื่องสิทธิมนุษยชนด้วยได้โปรด ให้เขามีบัตรนักท่องเที่ยว ทะเลมีเยอะกว่าแผ่นดิน อีกหน่อย (สมมุติ) ถ้าน้ำแข็งละลายมากๆ เราอาจต้องเป็นทัวริสต์ นักเดินทาง อย่างเขา และจะได้รับความสำคัญเหมือนกัน ถือสัญชาติไหนก็ได้แล้วแต่ใครปรานี เขาได้เป็นคนบนเรือ (ดีๆ) เขาคงซาบซึ้ง และไม่ทำร้ายทำลายใครหรอก ให้เขาได้ทำมาหากิน และอย่าลืมรักษ์โลก รักษ์ธรรมชาติ รักษ์ทะเล เพื่อทุกๆ คนที่ควรได้รับโอกาส อย่างเห็นได้จากเอ็นจีโอที่พยายามรักษ์ชาวเผ่าต่างๆ ในป่า ชาวเรือหาปลาในแม่น้ำ ได้โปรดๆๆๆๆ