ตัวอักษรร้องไห้
คนเขียนร้องไห้
รู้เห็นกับตาต่อใจ ไม่บอดด้าน
เผด็จการก็คือเผด็จการ
ยังมีใครมองเห็นฮีโร่อีกไหม?
มองออกไป มองออกไปจากตัวเอง
แล้วจะพบผู้คนมากมายก้มหัวแนบพื้นดิน
ตั้งใจมอง แต่ไม่ต้องใช้ความพยายามมาก
ก็จะพบหัวแนบดินเหล่านั้นบดขยี้กับน้ำทีรินไหลจากตา
อดทนจับจ้องสักนิด เพื่อยินเสียงสะอึกสะอื้น
ระงม
และกรุณาอย่าด่วนคิดถึงตีนที่เหยียบหัวเหล่านั้น (แม้เหยียบจริง)
เปล่า
ผู้คนทิ้งหัวหมกดินสะอื้นไห้โหยหาน้ำตา
ที่เหือดหายไปนานแล้ว