ในห้วงคำนึงขบถโรมานซ์ : "เ ผ ด็ จ กา ร จ ง ถ อ ย อ อ ก ไ ป !!!"

พ.ร.บ.ความมั่นคง
มั่นคงของใคร?
ของเผด็จการทหาร ?
ของเผด็จการรัฐสภาจอมปลอม
ของเผด็จการข้าราชการศักดินา
ฯลฯ...ฯลฯ...ฯลฯ

ความมั่นคงมิมีดอก หากไม่เป็นประชาธิปไตยที่แท้จริง
พ.ร.บ.ความมั่นคง ....จงถอยฉากออกไป!!!

ความมั่นคงนั้นหมายถึง ความมั่นคงของรากเหง้า วิถีชีวิตของชุมชน ประชาชนชาวบ้าน ของธรรมชาติชีวิต
ดิน น้ำ ป่า อากาศ
อิสระภาพ เสรีภาพ ภราดรภาพ ความรัก ความเมตตากรุณา เอื้ออาทรของมนุษย์ที่มีต่อเพื่อนมนุษย์
...ต่อพืช สัตว์ ต่อสรรพสิ่ง สรรพชีวิต ฯลฯ
ต่างหากเล่าคือความมั่นคงของประเทศชาติสมมุติในถิ่นแหลมทองนี้

เ ผ ด็ จ กา ร ทุ ก สา ย พั น ธุ์...ทุกสปีย์ซี่
เก็บ ฉุด กระชาก ฉีกทิ้งพ.ร.บ.เผด็จการสามานย์นี้ออกไป !!!
"ก ฏ อั ย กา ร ศึ ก" ด้วย ก็จงจุดไฟเผาไหม้ให้มันสิ้นซากไป !!!

คุณต้องเคารพวิถีชีวิตของชุมชน ทั้งในเมือง ชนบท ดงดอยป่าเขา ทะเล ชายเลน ฯลฯ
คุณต้องเคารพวิถีชีวิตของพี่น้องประชาชนชาวมุลิมภาคใต้ ที่ในอดีตพวกกรุงรัตนโกสินทร์ไปรุกรานย่ำยี ยึดครองเขาตั้งแต่โบราณกาล
มิผิดเพี้ยนกับที่พวกคนขาวไปรุกรานพี่น้อง อินเดี่ยน อะบอริจิ่น เมารี หรืออาฟริกัน ฯลฯ

หากคุณต้องการให้ภาคใต้สงบ คุณต้องเคารพวิถีชีวิตแห่งเขา ให้อิสรภาพให้เขาปกครองตนเอง แล้วเราจักอยู่ร่วมกันอย่างมีสันติสุข
เราไม่ต้องการให้มีการเข่นฆ่ากันรายวัน ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายสมมติไหนทั้งสิ้น
ไม่ว่าจะเป็น มุสลิม ไทย จีน พม่า ชนเผ่า ฯลฯ
มันเป็นความเศร้าสลดหดหู่ เป็นโศกนาฏกรรมของทุกๆ ฝ่าย
ชนชั้นปกครองสมมติ ... หากเรียกร้องความสามัคคี ก็โปรดเคารพวิถีชีวิตของชุมชน ไม่รุกราน ไม่กดขี่ข่มเหง ไม่เอารัดเอาเปรียบ ไม่ไปทำลายรากเหง้าวิถีชีวิตของชุมชน

คุณรู้ไหม? แม้กระทั่งที่คุณโฆษณาว่าว่าเราเป็น ค น ไ ท ย เหมือนกัน เช่นที่ล้านนาอิสระ, อิสานอิสรา...ตะวันออก -ตะวันตก ฯลฯ
พวกคุณก็ไปรุกรานย่ำยีวิถีชีวิตของพวกเรา

...ดิน น้ำ ป่า ทะเล ภูเขา
...สร้างเขื่อน โรงไฟฟ้า ท่อแก๊ซ ระเบิดภูเขา สร้างถนนนถมแผ่นดินชุ่มน้ำ จึงทำให้เกิดน้ำท่วมทั่วประเทศ
พวกเราก็ต้อง "ลุ ก ขึ้ น สู้"
เผด็จการทหารท๊อปบู๊ททมิฬ
เผด็จการรัฐสภาจอมปลอม
เผด็จการทุนนิยมโลกาวินาศสามานย์
แม้กระทั่งเผด็จการซากเดนศักดินา

หรือแม้กระทั่งพวกนักวิชาการคนเดือนตุลาฯ ที่บ้าทุนนิยมสามานย์สุดโต่ง...เราเองก็มิได้ปฏิเสธเทคโนโลยี แต่ต้องเอามันมาใช้ให้เป็นประโยชน์ มิใช่เป็นทาสของมันอย่างมิลืมหูลืมตาเคารพบูชาวัตถุเงินตราเป็นพระเจ้าองค์ใหม่

พวกคุณก็มีส่วนร่วมทำบาปอย่างมหันต์ที่ทำลายรากเหง้าวิถีชีวิตของเพื่อนร่วมโลกร่วมแผ่นดิน  ร่วมกับพวกจักรวรรดินิยมข้ามชาติสุดโต่ง

เจ้าพวกอวิชชาสามานย์ทั้งหลาย
พวกเราจักไม่มีวันร่วมเสพสมอารมณ์หมายสังวาสกับพวกเผด็จการทุกสายพันธุ์เป็นเด็ดขาด !!!

โอ้...ลัลลา แม่พระธรรมชาติ
ถึงที่สุดแล้ว
เจ้าพวกชอบเป็นนักปกครองทั้งหลาย (เห็นมั๊ย กระทรวงมหาดไทยก็มีกรมการปกครอง... โถ พวกเธอผู้ไร้เดียงสามาปกครองฉานทำมายยยยยย์)
เจ้าพวกนักปกครองสมมติทั้งหลาย !!!
เ ธ อ รู้ไหม...ความมั่นคง สันติภาพ ภราดรภาพ ฯลฯ จักดำรงเป็นจริงอยู่ได้ พวกนักปกครองอุตริมนุษยธรรมทั้งหลาย โปรดอย่าได้อุตริเสือกแส่มาปกครองประชาชน

เราขอหมิ่นหยามเธอ ผู้เต็มไปด้วยอวิชชา...ความไม่รู้ !!!
รู้มั๊ย ประชาชนเขาจักปกครองดูและตัวตนของเขาเอง
โปรดอย่าได้ด้านหน้ามาปกครองพวกเราเลย... ขอโทษ...มันน่าทุเรศ !!!
โปรดอย่าเอา กดหมาย - หมายกฏเผด็จการสามานย์มาปกครองพวกเรา !!!

เ พื่ อ น พี่ น้ อ ง ป ระ ชา ช น เพื่อนพี่น้องมนุษยชาติร่วมโลกร่วมแผ่นดิน !!!
ถึงเวลาแล้ว ที่เราจักต้องยื่นมือ - หัวใจ จิตวิญญาณมาโอบกอดปกครองตนเอง !!!
ให้ดาวโลกสีเงินดวงนี้ได้ฉ่ำบาน

"etc. You may say I'm a dreamer
But I'm not the only one
I hope some day you join us
and the world will be as one"

แว่วยินเสียงเพลง "Imagine" ของน้า "John Lennon" ดังกังวานแว่วมากับสายลม เนื้อร้องทำนองลีลาให้พลังใจงดงามนัก...ฉันยกจอกน้ำมังสวิรัติขึ้นจิบ บ่ายนี้มีนกร้องเพลงไพเราะให้ฉันฟัง... นั่งหน้าบ้านในเมือง ยังเห็นผีเสื้อปรบปีกโบยบินพริ้มโผดมดอมดูดดื่มความหอมหวานจากเกสรดอกไม้อยู่...ต้นเหมันตฤดู ท้องฟ้าใส สำลีเมฆขาวรำฟ้อนก่อร่างงดงามด้วยลีลาสีสันแห่งเธอ...

โอ้...อาจมีคนคิดว่าจินตนาการ และความฝัน อุดมการณ์มิมีแล้ว คนที่ยังคงอุดมการณ์เป็นคนล้าหลัง โง่เง่า เต่าตุ่น
อา...เราพร้อมที่จักเป็นเช่นนั้น !!!
เราพร้อมที่จะกินดื่มอุดมการณ์ จินตนาการ ตราบนิรันดร์
แลเราก็พร้อมที่จะต่อสู้กับเผด็จการทุกรูปแบบ อย่างไร้กระบวนท่า ฯลฯ

"ฉันหวังว่า สักวันหนึ่งเพื่อนมนุษย์ชาติจักมาร่วมโอบกอดเริงรำร้องบทเพลงแห่งเสรีด้วยกัน...
แ ล้ ว โ ล ก จั ก เ ป็ น ห นึ่ ง เ ดี ย ว!!!"

ต้นฤดูหนาว, 19 พ.ย. 50, บนม้าเหล็กสายหัวลำโพง-เชียงใหม่