Skip to main content

สวัสดีค่ะ ชื่อนางสาวปราดา เชียงกา อายุ 23ปี เพิ่งจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ คณะสังคมศาสตร์ ภาควิชาบริหารธุรกิจ เอกการท่องเที่ยวและการโรงแรม วันนี้อยากมาเล่าเรื่องประสบการณ์ของตัวเองที่ได้ไปฝึกงานที่บริษัทดำน้ำ ที่เกาะช้างเป็นเวลา 4 เดือน คือ 1 เทอมสุดท้ายก่อนเรียนจบจากมหาวิทยาลัย 

ที่เลือกไปฝึกงานที่เกาะช้างเพราะว่าอยากลองหาไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตของตัวเอง นอกจากกทม.ดู การได้มาฝึกงานทำให้ได้ลองดำน้ำครั้งแรก และเรียนรู้เรื่องการทำธุรกิจดำน้ำ การทำการตลาด และวิถีชีวิตวัฒนธรรมคนท้องถิ่นที่นี่ ที่สำคัญคือได้พัฒนาทักษะภาษาอังกฤษของตัวเองขึ้นมาก เพราะว่าเจ้าของบริษัทเป็นชาวสวิส ครูสอนดำน้ำก็เป็นชาวแคนาดาและโปแลนด์ ทำให้ต้องปรับตัวทั้งการสื่อสารทำงานร่วมกันและพึ่งพาอาศัยกัน จนผ่านไปได้ด้วยดี นี่คือสิ่งที่ได้เรียนรู้และอยากจะแบ่งปันจากการไปฝึกงานมานะคะ

-การดำน้ำจะทำให้ได้รับประสบการณ์ในการท่องเที่ยวที่แตกต่างออกไปจากสถานที่บนบก แม้ว่าในทะเลจะมีจุดดำน้ำประจำ สำหรับจอดเรือและให้ลงไปดำน้ำแต่ว่าสิ่งมีชีวิตใต้น้ำมีการเคลื่อนไหวมีชีวิตและหมุนเวียนอยู่ตลอดเวลา ไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่าวันนี้จะได้เห็นปลาอะไรบ้าง น้ำจะใสไหม จะได้เจอฉลามวาฬปลาตัวใหญ่ๆไหม แม้แต่สถานที่เดียวกัน ในวันเดียวกันแต่คนละเวลาฝูงปลาที่ว่ายผ่านไปมาก็เปลี่ยนชนิดกันไปหมดแล้ว และเสน่ห์ของการดำน้ำก็คือการคาดเดาสิ่งที่เราจะเห็นใต้น้ำไม่ได้

-การได้ไปสัมผัสวิถีชีวิตวรรฒนธรรมของคนไทยในอีกพื้นที่หนึ่งซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยว ก็ยังสัมผัสได้ถึงน้ำใจไมตรี จากคนในท้องที่ที่มีให้เสมอ แม้ว่าเราจะยังเป็นนักท่องเที่ยวหรือผู้มาเยือน เราก็สามารถเรียกทุกคนได้แบบคนในครอบครัว และหยิบยื่นน้ำใจรอยยิ้มให้แก่กันได้ ถึงแม้จะมีนักท่องเที่ยวชาวต่างชาติมาก แต่ร้านค้าร้านอาหารไทยๆที่ขายโดยคนไทยในพื้นที่ อาหารอร่อยๆก็ทำให้การใช้ชีวิตบนเกาะช้างไม่เหงาเกินไป

-การทำงานเป็นอาชีพนักดำน้ำทำให้เห็นอีกมิติหนึ่งของ การหารายได้และแนวทางอาชีพใหม่ ที่ถ้าหากว่าอยู่แต่ในกทม. คงจะไม่ได้เห็นและรู้จักใกล้ชิดขนาดนี้ ครูสอนดำน้ำที่เป็นชาวต่างชาตินั้น มีการรับรองจากสถาบันดำน้ำก็สามารถเดินทางไปเป็นผู้นำเที่ยว/สอนดำน้ำได้ทั่วโลก โดยที่พวกเขาจะทำงานตามฤดูทะเลของสถานที่ต่างๆเช่นถ้าหน้าพายุ ของอ่าวไทย ก็ย้ายไปทำงานบนทะเลฝั่งอันดามันหรือไปที่ประเทศใกล้ๆแทน ได้ฟังประสบการณณ์ชีวิตที่เดินทางมากมายของครูสอนดำน้ำที่เป็นคนแคนาดา และโปแลนด์ที่มาจากค่อนทวีปและเดินทางไปเกือบทั่วโลก ทั้งประสบการณ์ดำน้ำในอียิปต์ หรือดำน้ำแข็งที่แคนาดาก็ฟังแล้วแปลกใหม่น่าตื่นเต้นมากๆ รู้สึกประทับใจคนที่มีความฝันและรักการท่องเที่ยวได้ใช้ชีวิตตามที่วางแผนไว้ สร้างแรงบันดาลใจได้มาก

-การได้อยู่ใกล้ชิดธรรมชาติและสภาพแวดล้อมที่เป็นสุข มีผลโดยตรงกับความสุขในชีวิตของมนุษย์ เมื่อเราไม่ชอบมลภาวะ รถติด และการที่ต้องใช้ชีวิตตื่นขึ้นมาและเจอกับสิ่งนั้นตลอดทำให้เกิดความเครียด เราทุกคนสามารถเลือกที่อยู่และไลฟ์สไตล์การใช้ชีวิตของตัวเองได้ หากเราวางแผนและขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายๆอย่างในชีวิตของแต่ละคน การได้เดินทางไปทะเล ภูเขา น้ำตก เดินป่า เมื่อไหร่ก็ได้ที่ต้องการ คนไม่แออัด ไม่มีมลพิษ ไม่ต้องใช้ของแบรนด์เนมเพื่อให้เข้าสังคมได้เป็นไลฟ์สไตล์ที่น่าอิจฉามากสำหรับคนที่อยู่บนนเกาะช้าง

-แม้ว่าฝึกงานจะจบแล้ว แต่มิตรภาพดีๆประสบการณ์และความทรงจำที่ได้รับจากเกาะช้างจะยังคงอยู่ตลอดไป และนั้นทำให้ความทรงจำที่บันทึกไว้ด้วยรูปถ่าย และสมองที่หลับตานึกถึงที่ไรก็ย้อนกลับไปได้จะมคุณค่าและความหมายมากมายยิ่งกว่า การเก็บเปลือกหอย และพันธ์ปลาต่างๆกลับมาบ้านซึ่งไม่ควรเลย การอนุรักษ์และรักษาไว้ซึ่งท้องทะเลและธรรมดาที่สวยงามน่าประทับใจ ให้กลับไปหาได้ทุกครั้งที่คิดถึง รวมถึงแบ่งปันให้ผู้อื่นได้มาสัมผัสเช่นกันย่อมมีคุณค่ามากว่าเป็นไหนๆ

หวังว่าจะได้มีโอกาสเข้าร่วมโครงการนะคะ

ขอบคุณที่อ่านมาจนจบนะคะ 

 

 

ภาพจาก: https://www.pinterest.com/pin/393220611210199600/

 

บล็อกของ Storytellers

Storytellers
          ความว่างเริ่มเข้ามาในหัวสมองเมื่อผมกลับมาจากการตกปลาได้สักพักหนึ่ง มันส่งเสียงบอกผมว่า “เห้ย!นายต้องหาอะไรทำได้แล้วนะ”พร้อมนึกขึ้นได้ว่า เรานัดคุยกับคุณตาไว้นี่ผมไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปบ้านคุณตา คุณตากำลังสานตะกร้าจากไม้ไผ่ไว้ใช้เองอยู่คุณตาเห็นผมด้วยท่าทางทีใจ รี
Storytellers
          เป็นค่ำคืนที่หัวถึงหมอนแล้วรู้สึกอีกทีคือตอนตื่น ผมตื่นมาอย่างตื่นเต้นเตรียมพร้อมที่จะเดินขึ้นไปดูทะเลหมอกแต่มองออกไปก็เจอแต่ความมืดมิดของค่ำคืนที่ไม่มีไฟฟ้าและก็ไม่เห็นจะมีใครตื่นมากับเรา ในใจตอนนั้นถามว่าให้เดินขึ้นไปคนเดียวกล้าไหม ก็คงตอบอย่างมั่นใจว่าไม่กล้า
Storytellers
          พระอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้าเหล่านกกาบินร้องกลับรังก็ได้เวลาที่เรากลับมาที่โรงเรียน เพื่อเตรียมทำกับข้าว ซึ่งก็มีออเดิร์ฟมาเสิร์ฟเราถึงที่ เป็นหัวปลีคลุกเคล้ากับเครื่องปรุง ทอดกรอบๆ พูดแล้วก็อยากทานอีก เพราะรสชาติมันช่างกลมกล่อมลงตัวเป็นอย่างมาก โดยแม่ครัวใหญ่ของอาห
Storytellers
          เรานั่งรอคุณครูซามารับประมาณเกือบๆ 2 ชม.เพราะวันนี้ทางโรงเรียนติดส่งแขกที่เข้ามาบริจาคสิ่งของ แล้วรถของคุณครูก็มาถึงเป็นรถโฟวิลยกสูงคันใหญ่ ที่ขับมาโดยเด็กหนุ่มหน้าตาอย่างกับบอยแบรนด์เกาหลี ผมสวัสดีทักทาย ในใจก็คิดว่าสงสัยครูซาคงให้ลูกศิษย์ขับรถมาแทน แต่ก็ไม่ใช่
Storytellers
          เสียงนาฬิกาปลุกปลุกผมให้ลุกจากที่นอนรีบไปอาบน้ำ ผมสะพายเป้ ออกจากบ้านด้วยอารมณ์เรียบเฉยต่างจากวันก่อนที่อยากไปมากอย่างสิ้นเชิง คงเป็นเพราะบรรยายกาศที่มีฝนตกปรอยๆ และข้อมูลการเดินทางที่มีน้อยมาก มันเลยทำให้ผมไม่ได้คาดหวังอะไรมากจากการเดินทางครั้งนี้ผมนัดเจอกับชาต
Storytellers
หลังจากจบกิจกรรมในวันแรกเราทุกคนต้องนอนค้างด้วยกันและเช้าวันรุ่งขึ้นผมต้องรีบแหกขี้ตาขับรถกลับบ้านเพื่อแต่งตัวไปทำงาน ในขณะที่เพื่อนๆคนอื่นเตรียมตัวออกเดินทางโดยตลอดการเดินทางเราจะใช้ “APP C –Site”เพื่อติดตามเรื่องราวของกันและกัน ความรู้สึกที่เราต้องนั่งหงอยๆทำงานอยู่หน้าคอมทั้งที่เพื่อนคนอื่นออก
Storytellers
          ชีวิตในเมืองเต็มไปด้วยความวุ่นวายเร่งรีบของใครคนหนึ่ง โดยไม่รู้เลยว่าแท้จริงแล้วเขาต้องการอะไรจากเมืองกรุงแห่งนี้จนเลื่อนมือถือไปๆมาๆเจอโพสหนึ่ง “เปิดรับเยาวชนนักเล่าเรื่องที่สนใจจะไปเที่ยว!
Storytellers
ก่อนได้ไปลงพื้นที่ที่สะเนพ่องเราได้ไปค่ายนักเล่าเรื่องในที่อื่น(Storytellers in Journey) ที่มูลนิธฺเสฐียรโกเศศ-นาคะประทีปซึ่งทำให้เราได้เจอกับพี่ๆหลายๆคนและทุกๆคนน่ารักมาก แต่ในระยะเวลาที่เราได้อยู่ค่ายนั้นมันมีแค่ 2 วันคือวันที่7-8 พฤศจิกายน พ.ศ.2561 แล้วในตอนนั้นผมก็ยังมีโครงการของผมที่ยังต้องไ
Storytellers
บัติ-ใจ-สู้  สามคำที่อยากแนะนำตัวเองให้ทุกคนได้รู้จัก  “บัติ”  มาจากชื่อจริงชื่อ  สมบัติ  แก้วเนื้ออ่อน  “ใจ”  มาจากสิ่งที่เริ่มทำในชีวิตส่วนใหญ่มักเริ่มต้นมาจากความรู้สึกที่เกิดขึ้นผ่านใจ  ถ้าใจอยากทำ  ยังไงก็จะทำต่อไปจนสำเร็จให้ได้  ส่
Storytellers
ต่างคนต่างบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า การเดินทางคือการซื้อประสบการณ์ที่ได้รับเงินทอนเป็นความสุข เป็นคำพูดที่มีความจริงเจือปนอยู่เป็นจำนวนมากแต่บางครั้งเงินทอนที่ได้รับอาจจะมาในรูปแบบที่โหดร้ายได้เหมือนกัน เพราะการเดินทางไปในแต่ละที่มักจะได้ประการณ์ที่ไม่เหมือนกัน และนี่ก็เป็นอีกประสบการณ์ที่ไม่รู้ว่า
Storytellers
          ผมได้เข้าร่วมโครงการ Storytellers in journey ซึ่งเป็นโครงการที่เปิดโอกาสให้ผมได้ออกเดินทางไปเรียนรู้อะไรใหม่ตามที่ต่างๆ และผมได้มีโอกาสเดินทางไปยังบ้านปลาบู่ จังหวัดหมาสารคาม เพื่อไปดูการจัดการธุรกิจแบบ Social Enterprise เพราะผมได้รู้มาว่าที่นั้นมีการทำธุรกิจแบบ