Skip to main content

ฉันเห็น I ฉันคิด โดย อดิศักดิ์  โกเมฆ

ฉันเห็น

ฉันคิด

14.00 น. / นั่งรถเก๋ง / เข้าซอยซอกแซก

/ แวะรับเพื่อนพี่ / มีคลองมากมาย /

พื้นที่ชุ่มน้ำ/ ต้นธูปฤาษี

 

วันนี้วันที่ 13/04/61 เป็นช่วงสงกรานต์ที่ไม่ได้กลับบ้านที่ลําปาง

ตื่นเต้นจัง จะได้ไปเที่ยวงานหนังใหญ่วัดขนอน ที่ราชบุรี...เย้

เอ๊ะ...ภูมิทัศน์ภาคกลางนี้มีพื้นที่ชุมน้ำเยอะเนอะ

ภาคเหนือไม่ค่อยเห็นมีอย่างนี้เลย

ดีใจจังที่ได้เห็นต้นธูปฤาษีก็มีเยอะ 

จะเอาไปทําอะไรได้บ้างน้า ?

เข้าเขตวัด / ต้นไม้ใหญ่ / ต้นยางใหญ่

ขนานถนน / ร่มเย็น / เข้างาน / วัดขนอน

/ คนมากมาย / เดินชมงาน / ตื่นตาตื่นใจ

/ พี่ๆสนุกสนาน / เดินดูของ / พวงกุญแจ

/ หนังแกะลายหนุมาน / พี่เขาซื้อเก็บไว้

/ อยากได้ / พี่ซื้อให้ / เดินไป / พี่ๆแวะ

workshop / ปั้นโอ่งเล็กๆ / ออกมาเดิน

คนเดียว / เข้าพิพิธภัณฑ์ / หนังใหญ่เก่า

แก่ / ถ่ายรูป / ซึ้งใจมรดกวัฒนธรรม

 

รู้เลยนะเนี้ย ว่าเขาเขตวัดแล้ว...เย็นเชียว

คิดถึงถนนเส้นลําพูน - เชียงใหม่ (สายเก่า) จัง

มีต้นยางใหญ่แบบนี้เลย เหมือนได้กลับบ้านยังไงไม่รู้แฮะ

นี่หรือวัดเก่าภาคกลาง ไ่ม่เหมือนวัดทางเหนือตรงไหนบ้างน้าาาาา

งานดูน่าตื่นเต้นจริงๆ

พี่จะซื้อพวกกุญแจหนังนี่เหรอครับ ?

อยากได้บ้างจุง...อะไรนะ พี่จะซื้อให้เหรอ...เย้ !!

มี workshop ด้วยอะ

ว้าวๆๆๆๆ  นี่หนังสัตว์จริงเหรอ นี่หนังเสือ หนังหมี หูวววว  หนังมันใหญ่จริงๆ

 

เดินออกมา / ท่าน้ำ/ สดชื่น / หาของกิน

/ เข้าตลาด / แลกเบี้ย / ทําจากดิน

/ มีหลายสี / แลกของกิน / ขนมจีน / ส้มตํา

/ เครปญี่ปุ่น / ฟ้าเริ่มมืด / ไปลานชม /

หาที่นั่ง / นั่งพื้น / ป้าใจดี / หนังสือพิมพ์

/ ขอบคุณครับ / ปูนั่ง / นึกถึงบ้าน

/ รอชมการแสดง / ถ่ายรูป

 

ซื้งใจพอละ ไปที่อื่นบ้างดีกว่า

ท่าน้ำเย็นจัง นี่หรือเมื่อก่อนคือท่าน้ำด่านขนอน

เริ่มเย็นละ รีปไปหาของกินดีกว่า เดี๋ยวไม่ทันชมการแสดง

ต้องแลกเบี้ยก่อนเหรอครับ...แลกตรงไหนครับ...อ่อ ขอบคุณครับ

หูวววว น่ารักจัง เป็นดินอัดเม็ด ดินหลายสี

ดํา แดง ขาว เข้าใจคิดแฮะ เก็บไว้ซะหน่อยเป็นที่ระลึก

รสชาติอาหาร ของกิน เหมือนที่เหนือเลย คิดไปเองรึเปล่าน้าาาา

นั่งตรงนี้แหละ ดีนะที่เราใสกางเกงเลอะได้มา

เอาหนังสือพิมพ์ให้ผมเหรอ หูยยยยย ขอบคุณครับป้า ซึ้งน้ำตาจะไหล

คนใจดีเหมือนที่บ้านเลย

งานก็ดี คนก็น่ารัก happy

 

มืด / ก่อไฟ / ฟืนกะลา / ไฟอยู่หลังฉาก

/ พี่ๆชวนไปนั่งใกล้ๆ / ชมได้ใกล้ / คน

ออกมาแสดง / ผู้ชาย / ชุดแดง / จับหนัง

ใหญ่ 2 มือ / ขยับท่าทาง / จังหวะพูด /

จังหวะดนตรี / จังหวะแสดง / ว้าว ว้าว

ว้าว / เด็กออกมา / เชิดหนังตัวเล็ก / น่า

เอ็นดู / อิ่มใจ / ช่วงท้าย / หนังใหญ่ที่สุด

ในโลก / ชักรอก / จากต้นไม้ / หน้าฉาก

/ เชิดหนังใหญ่ที่สุด / ฉากสุดท้าย / จบ /

ประทับใจ

 

ไปนั่งใกล้ๆก็ได้จะได้ชมได้เต็มตา...เย้ !!

เขาว่าใช้ไฟธรรมชาติจะให้แสงที่มีมิติและสวยกว่าจริงรึเปล่าน้า

หูยยยย สวยจริง คนเมื่อก่อนเขาคงดูแบบนี้สินะ โรแมนติกจัง

คนแสดงออกมาแล้ว ตื่นเต้นๆ เขาเชิดหนังแบบนี้เหรอ ต้องใช้ศิลปะ

หลายแขนงนะ ทั้งดนตรี ขับร้อง ท่วงท่า ต้องผสานกันดีถึงจะทําได้ขนาดนี้

ดีจังเป็นบุญตาตัวข้ายิ่งนัก

โอ้ยยยย.....ตื่นตาประทับใจจริงๆ น้ำตาจะไหล

ได้เห็นการเชิดหนังใหญ่ที่ค่อนข้างจะเป็นแบบดั้งเดิม

แล้วถ้าจะให้เข้ากับยุคสมัยนี้ล่ะ มันจะเป็นอย่างไรนะ

ทําไมมีแต่ผู้ชายแสดง ผู้ชายเชิดแบบแข็งแรงแล้วถ้าเป็นผู้หญิง

กระเทย ทอม เพศที่ 3 ล่ะ จะเชิดอย่างไร  น่าสนุกและอยากดูจังเลย

ถ้าเปลี่ยนจากไฟธรรมชาติเป็นแสงประดิษฐ์หลายๆสีล่ะ มีการใช้ไฟ

หลายแบบเข้าช่วย โปรเจคเตอร์เข้าช่วย เช่นหนุมานปล่อยพลัง แล้วก็

มีแสงออกมาล่ะแล้วถ้ามันมีตัวละครอื่นนอกจากตัวละครในวรรณคดีล่ะ

ทั้งหมดที่คิดมันจะทําได้มั้ยหนอ

ผมอยากเอาไอเดียนี้ไปเล่าให้เขาฟังบ้างจังเลย บางทีผมอาจจะได้เห็น

การแสดงหนังใหญ่ที่ดูร่วมสมัยบ้างก็คงจะดีไม่น้อย

 

ช่วงสุดท้ายของงาน / พิธีกร / ประวัติพื้นที่ / ร.1

/ อพยพ / เชื้อสายไท-ยวน / ราชุบรี / เดินทางกลับ

/ บ๊ายบายวัดขนอน / นั่งรถ / 7-11 / ห้องน้ำ

 / ทางด่วน / ห้องพัก / ZZZ

 

อ่อ...มิน่าล่ะ ว่าแล้ว ทําไมพื้นที่นี้ คนที่นี่

อาหารที่นี่ถึงทําให้ผมนึกถึงบ้าน มันเป็นแบบนี้นี่เอง

ไหนลอง search หาซิ ว่าจริงมั้ย ขอหาข้อมูลเพิ่มเติมสักหน่อย

ข้อมูลตรงกับที่พิธีกรเล่าเลย...ดีจัง ได้ความรู้ใหม่

เล่าให้พี่ๆที่มาด้วยกันฟังดีว่า
ถึงห้องแล้ว สนุกจังเลยน้าาา

 

“ การพบเห็นสิ่งใหม่ นําไปสู่การคิด วิเคราะห์

 ตั้งคําถาม ตอบคําถาม จึงเกิดการเรียนรู้ ”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

อดิศักดิ์  โกเมฆ อายุ 25 ปี

เป็นพนักงานประจำ

gooduhu@gmail.com

 

 

บล็อกของ Storytellers

Storytellers
ปรากฏการณ์การพิทักษ์ความดีงามแห่งรัฐ คำว่า “ความดีงามแห่งรัฐ” คือ สิ่งที่รัฐมองว่าดีงามและควรค่าแก่การรักษา
Storytellers
หากเราลัดเลาะรอบกรุงรัตนโกสินทร์ สิ่งที่เห็นล้วนเต็มไปด้วยวัดวาอาราม ย่านที่เต็มไปด้วยความดีงามที่ควรแค่แก่การอนุรักษ์นำมาซึ่ง “แผนแม่บทเพื่อการอนุรักษ์และพัฒนากรุงรัตนโกสินทร์”
Storytellers
“Raising and caring for children is more like tending a garden :it involves “a lot of exhausted digging and wallowing in manure” to create a safe,nurturing space in which innovation, adaptability and resilience can thrive.”
Storytellers
หลังจากครุ่นคิดมาทั้งคืน ถึงพื้นที่การเรียนรู้ มุกได้เลือกไปที่ ชุมชนไทดำ จังหวัดสุราษฎร์ธานีค่ะ มีหลายเหตุผลมากมายในการเลือกเดินทางครั้งนี้ นั่นก็คือ อยากที่จะไปเรียนรู้ถึงวัฒนธรรม พิธีกรรม รวมถึงวิถีชีวิตต่าง ๆของคนไทดำ ว่ามีความแตกต่างกับชีวิตประจำวันของเราอย่างไร และสิ่งที่สำคัญที่สุดที่ทำให้
Storytellers
- ฉันเริ่มการสรุป สาธยาย เพ้อเจ้อ และพรรณา ณ วันที่12 ธันวาคม 2561 (12/12) เวลา 18.36 -
Storytellers
คำเตือนการพยายามร้อยเรียงเรื่องราวมันคงจะชัดเจนจนสับสนมากอ่านประโยคเดียวงงไหมคะ?ไม่ต้องพยายามเข้าใจอะไรให้มันง่ายหรอกค่ะ เดี๋ยวมันไม่สนุก ไปกันแบบงงๆกับคนงงๆดีกว่า .Pre-ช่วงประมาณกลางเดือนตุลาคม 2561
Storytellers
ตอน : การจัดการที่อยู่
Storytellers
การนำเสนอ ตั้งใจว่าจะทำเป็น จดหมาย 3 ฉบับที่เขียนในสเนพ่อง เพราะว่าในสเนพ่อง ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์และอินเตอร์เน็ท จึงทำให้การพูดคุยสื่อสารกันด้วยจดหมายน่าจะเข้ากับการนำเสนอการเดินทางในครั้งนี้มากที่สุดค่ะ มีจดหมายฉบับที่ส้มโอเขียนให้ครูเฟริ์นและได้มอบให้ครูเฟริ์นจริงในวันสุดท้ายก่อนออกจากสเนพ่
Storytellers
หลังจากที่นอนคิดเกือบทั้งคืนว่าเราจะเก็บกระเป๋าไปพื้นที่เรียนรู้ที่ไหนดี(จากยี่สิบกว่าตัวเลือกที่ทางโครงการ storytellers in journey มีให้) เราก็ได้คำตอบสุดท้ายแล้ว พรุ่งนี้โมจะไปเสน่พ่อง!
Storytellers
           คุณเคยเห็นเวลาที่รถติดหล่มไหม มันคงใช้เวลาอยู่นานเลยนะกว่าจะหลุดพ้นจากหล่มนั้นมาได้ คงต้องใช้ทั้งเวลาทั้งแรงและปัจจัยอีกหลายๆอย่างมากมายในการหลุดออกมา การจากลาจากใครสักคนก็เหมือนกัน ความรู้สึกของการจากลามันก็เหมือนรถที่ติดหล่มที่เมื่อติดลงไปแล้วก็ทำให้ความ
Storytellers
          พบเพื่อลา มาเพื่อจาก ผมลุกจากที่นอนออกมาทำธุระส่วนตัวก็เห็นน้องๆกำลังแต่งตัวถือหนังสือเตรียมตัวกันมาเรียน มันคงเป็นการตื่นมาเรียนที่แต่ละคนดูสดชื่นไม่เหมือนกับตัวเองสมัยเด็กๆที่โรงเรียนไม่ต่างอะไรจากกรงขังที่ตีกรอบสี่เหลี่ยมให้กับเราแต่สำหรับที่นี่โรงเรียนเหมือน