จากกรณีที่ข้าราชการพลเรือนโพสรูปของเด็กหญิงผู้หนึ่งที่กำลังทำงานในปั๊มน้ำมันที่จังหวัดยโสธร ด้วยข้อความเหยียดหยามว่ามีรูปร่างลักษณะเหมือนสัตว์ เป็นของแปลหาดูได้ยากบนเครือข่ายสังคมออนไลน์นั้น ได้สร้างความไม่พอใจกับคนทั่วไปที่ได้เห็นทั่วไป มีการทวงถามสำนึกความรับผิดชอบในฐานะข้าราชการว่าสามารถพูดจาดูถูกข่มเหงเหยียดหยามประชาชนเช่นนี้ได้หรือไม่ มีการตั้งคำถามถึงคุณค่าความงามและศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของเด็กผู้หญิงผู้นั้น ตลอดจนมีความพยายามช่วยเหลือที่ต้องเข้ามาช่วยแปลงโฉมให้เธอสวยขึ้นมา รวมถึงโอกาสในอาชีพนักแสดงที่ถูกหยิบยื่นเข้ามาจากผู้กำกับภาพยนตร์ไทยชื่อดัง
ปรากฎการณ์นี้ทำให้นึกถึงละครเรื่อง Birth of Beauty ซึ่งออกอากาศที่ช่อง SBS ช่วงปี ๒๕๕๗ ที่เล่าชีวิตกำเนิดใหม่หลังจากที่เธอเข้ารับผ่าตัดศัลยกรรมแปลงโฉม จากแม่บ้านอ้วนฉุหน้าตาอัปลักษณ์จนกลายเป็นวีนัสเดินดิน ด้วยฝีมือของศัลยแพทย์ด้านความงามและนักออกแบบโครงสร้างรูปร่าง
การตัดสินใจก้าวเข้าสู่ความเสี่ยงจากการแปลงโฉมของนางเอก ก็เพราะว่าเธอได้ค้นพบว่า การเป็นแม่บ้านที่จิตใจดี ดูแลสามีและครอบครัวของสามีอย่างดีนั้น ไม่เพียงพอต่อการเป็นที่ยอมรับและเป็นที่รัก จากทั้งสามีของเธอเอง รวมถึงคนรอบกาย นั่นก็เพราะเธออ้วนและไม่สวย การแต่งงานที่เกิดขึ้น เป็นความพยายามยกระดับฐานะของครอบครัวพระเอกที่ต้องจำใจแต่งงานกับเธอด้วยเพราะหวังสมบัติด้วยสินสมรส และสุดท้าย สามีของเธอก็วางแผนฆาตกรรมเธอเพราะเรื่องสมบัติ และรองรับการมีชีวิตใหม่เป็นผู้บริหารหน้าใหม่ไฟแรงของสถานีโทรทัศน์ ที่จำต้องเปิดตัวสู่สาธารณะในภาพลักษณ์ของชายหนุ่มหน้าตาดี มีภริยาสวยและเพรียบพร้อม เพื่อนำไปสู่ชื่อเสียงเงินทองและการยอมรับไม่รู้จบ
นางเอกใช้วิธีการต่อสู้เอาชนะและขัดขืนความตายเพราะความอยากสวย
ที่เธอต้องสวย เพราะเธอเรียนรู้ว่า สังคมไม่ได้ให้ราคาเธอในฐานะมนุษย์คนหนึ่ง และเมื่อเธอถือกำเนิดใหม่ เป็นคนสวยเพรียบพร้อมอย่างหาที่สุดไม่ได้ ผู้คนและสังคมก็ยกย่องเฉพาะแต่รูปลักษณ์ภายนอกของเธอแต่เพียงอย่างเดียว ตัวตนที่แท้จริงในฐานะมนุษย์คนหนึ่งไม่ใช่สิ่งที่ผู้คนต้องการสัมผัสแต่อย่างใด เธอกลายเป็นนางฟ้าผู้ไม่ผิด รูปสมบัติที่มี ทำให้เธอสามารถเข้าถึงโอกาสทุกอย่างที่เธอต้องการทั้งหมด อย่างที่รูปลักษณ์เดิมที่เธอเปลี่ยนแปลงมานั้นให้ไม่ได้
เด็กหญิงที่ทำงานในปั๊มน้ำมันรายนี้ สุดท้ายก็ตกเป็นวัตถุทางสังคม "ชิ้น" หนึ่ง ตั้งแต่ถูกเหยียดหยามว่ารูปร่างหน้าตาเหมือนสัตว์ และการนำไปสู่การเข้ามาช่วยเหลือเธอ เพื่อการแปลงโฉมด้วยศัลยกรรมก็เช่นกัน ก็ยังมองว่าเธอเป็นวัตถุชิ้นหนึ่งบกพร่อง ต้องตกแต่งให้สวยงาม เพื่อให้ภาพลักษณ์ที่สวยงาม เป็นที่ประจักษ์แก่สายตานั้น เป็นเครื่องมือที่ทำให้เข้าถึงจิตใจหรือเนื้อแท้ของเธอได้
สังคมนี้มันป่วยพอๆ กันทั้งสองฝ่าย ป่วยไข้เพราะความเชิดชูในอุดมการณ์ความงามแบบพิลึกพิลั่น ไม่ได้มองมนุษย์เป็นมนุษย์คนหนึ่ง ที่เขามีคุณค่าและเราต้องปฏิบัติกับเขาเหมือนดั่งกับที่เราปฏิบัติกับตัวเองด้วยความเคารพ
และต่อให้เธอถือกำเนิดใหม่ภายใต้อุดมการณ์ความงามตามที่โลกนี้นิยมกัน จะด้วยอะไรก็แล้วแต่ ถ้ามี "เธอ" ที่เป็นดั่งวัตถุที่ต้องไปตกแต่งให้สวยงามแล้วหล่ะก็ เราก็ยังคงจะมีคนเหยียดคนเพราะรูปร่างหน้าตด้วยการตีตราว่าเหมือนสัตว์และฉุดกระชากลากถูกเอาไปศัลยกรรมให้เป็นนางฟ้าต่อไปเรื่อยๆ
โดยไม่ได้เห็นค่าความเป็นมนุษย์ที่นำไปสู่การปฏิบัติกันอย่างเท่าเทียมกันต่อไป