ใกล้จะถึงแล้ว วันครบรอบ 10 ปี วันคืนสู่อ้อมอกอันอบอุ่นของแม่พระธรรมชาติของศิลปินพื้นบ้านผู้ยิ่งใหญ่อิสระแห่งประเทศล้านนา … ถ้าอ้ายจรัลฯ ยังมีชีวิตอยู่อ้ายจะมีอายุ 60 ปี ผ่านมา และ ผ่านไป แต่ประชาชนเรา ยังจำอ้ายเป็นนิรันดร์ …
เพลงของอ้ายฯ กระตุ้นต่อมอารมณ์คนประเทศล้านนาให้เป็นตัวตนแห่งล้านนาที่หยัดยืน ทระนง!!! … ล้านนาประเทศ ที่ถูกรุกรานจากพวกอมาตยาฯ ศักดินารัตนโกสินทร์ (อย่าไปเรียกเขาว่า อมาตยาธิปไตยเป็นเด็ดขาด เพราะพวกเขาคือเผด็จการอีกสายพันธุ์หนี่งที่รุกรานไปทั่วทั้งเหนือ อิสาน ใต้ ออก ตก ฯลฯ มันจะปรองดองกันได้อย่างไร หากยังมีชนชั้นผู้กดขี่ และชนชั้นผู้ถูกกดขี่ ! อย่าดัดจริตว่าสังคมเราไม่มีชนชั้น… พูดไปเหมือน ตด ผายลม…)
- - - “ของกิ๋นบ้านเฮา เลือกเอาเต๊อะนาย เป๋นเรื่องสบาย ล้วนซะป๊ะมากมี ฟังฮื้อดีเน้อ ฟังแล้วอย่าเผลอ มาบลืนน้ำลาย …แก๋งแคจิ้นงัว ไส้อั่วจินหมู แก๋งหน่อไม้ซาง คั้วบ่าถั่วปู น้ำพริกแมงดา ฯลฯ” … นี่คือการสำแดงพลังบทเพลงแห่งล้านนาอิสระ ที่พูดถึงอาหารการกิน ซะป๊ะซะเป้ด ที่อ้ายจรัลฯ นำมาแต่งเป็นบทเพลง …คนไทยที่อยู่ต่างประเทศ เขาบอกว่า ฟังเพลงของอ้ายจรัลฯ แล้ว ไค้เติงหาบ้านเฮาขนาด
… เพลงทุกเพลงของอ้ายจรัลฯ มีทั้งม่วนสนุกสนาน และปลุกจิตวิญญาณของคนในประเทศล้านนาให้โลดแล่น หยัดยืนทระนงแห่งความเป็นประเทศล้านนา ! (หมายเหตุ… ไม่มีคำว่า ล้านนาไทย… ใครอย่าเสือกมายัดเยียด) …ฟังเพลงของอ้ายจรัลฯ ถ้าพูดแบบจิ๊กโก๋ปากซอยที่ไม่ตีหัวใครเข้าบ้าน … เป็น นักเลง มิใช่ อันธพาล ก้อแบบว่า… ฮาเป๋นตั๋วต๋นของฮานี้แหละ คิงอย่ามาบังอาจปกครองฮาเลยไอ้พวกไทยรัตนโกสินทร์… (ที่พูดนี้มิได้หมายความว่าเราไม่รักพี่น้องประชาชนภาคกลาง แต่เราไม่ IN กะพวกชนชั้นปกครองภาคกลางทุกยุค สำหรับพี่น้องประชาชนภาคกลางเราเคารพ ไม่ว่าจะเป็น กวี นักคิด นักเขียน ศิลปิน นักวิชาการ (ที่ไม่ขายตัวขายจิตวิญญาณ) ครูอาจารย์ ฯลฯ ที่ช่วยเหลือเป็นกำลังใจให้พี่น้องประชาชน ทั่วทุกภาค ไม่ว่าจะเป็นพี่น้องชนเผ่า พี่น้องปากมูน บ่อนอก หินกรูด จะนะ (สงขลา) ฯลฯ เช่นเดียวกับที่เราด่าชนชั้นปกครองจักรวรรดินิยมอเมริกา อังกฤษ ฝรั่งเศส ฯลฯ ที่รุกรานครอบงำไปทั่ว ฯลฯ เราไม่เคยด่าว่าพี่น้องประชาชน อเมริกัน อังกฤษ ฝรั่งเศส หรือ ฯลฯ เพราะพวกเราคือเพื่อนมนุษยชาติร่วมโลกแผ่นดินร่วมเอกภพจักรวาลเดียวกัน !
- - - “อย่ากลับคืนคำให้เธอย้ำสัญญา อย่าเปลี่ยนวาจาเมื่อเวลาแปรเปลี่ยนไป
ให้เธอหมายมั่นคงแล้วอย่าหลงไปเชื่อใคร เดินทางไปอย่าหวั่นไหวใครกางกั้น …
มีดวงตะวันเป็นแสงสีทอง กระจ่างครรลอง ให้ใฝ่ปองและสร้างสรรค์
เมื่อดอกไม้แย้มบานให้คนหาญสู้ไม่หวั่น คือรางวัลแด่ความฝันอันยิ่งใหญ่ ให้เธอ
… บนทางเดินที่มีขวากหนาม ถ้าเธอคร้ามถอยไปฉันคงเก้อ
ฉันยังพร้อมช่วยเธอเสมอ เพียงตัวเธอไม่หนีไปเสียก่อน
- - - จะปลอบดวงใจให้เธอหายร้าวราน จะเป็นสะพานให้เธอเดินไปแน่นอน
จะเป็นสายน้ำเย็นดับกระหายยามโหยอ่อน คอยอวยพรให้เธอสมหวังดังได้ … นิรันดร์ ”
(บทเพลง “รางวัล แด่คนช่างฝัน ”)
… เพลงนี้ว่ากันว่า อ้ายจรัล มโนเพ็ชร แต่งขี้นเพื่อเตือนนักอุดมการณ์รุ่น 14 ตุลาฯ 2516 และคนที่เข้าป่าหลังเหตุการณ์ 6 ตุลาคม มหาโหด 2519 ที่มีการปราบเข่นฆ่านักเรียน นิสิต นักศึกษา ประชาชน และผู้รักความเป็นธรรม ณ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ และท้องสนามหลวงสนามราษฏร์ … ให้ไม่ลืมอุดมการณ์ แต่ตอนนี้มีหลายคนที่เปลี่ยนสีแปรธาตุไปแล้ว เมื่อเข้าสู่วงการการเมืองน้ำเน่า (พูดเช่นนี้กรุณาอย่าพิโรธวาทังกันเน้อ)
บทเพลงส่วนมากของอ้ายจรัลฯ ล้วนตอกย้ำให้เราผงาด ยืนหยัดมั่น ในความเป็นประเทศล้านนาอิสระ!
แน่นอน เราเองก็มีทั้งความโลภ โกรธ หลง ฯลฯ บ้าง เพราะเราอยู่ในโลกแห่งโลกียะ มิใช่อยู่ในโลกแห่งโลกุตตระที่จะบรรลุธรรม … แม้แต่พระเณรที่เอาผ้าเหลืองห่มกายหลายองค์ แม้กระทั่งเจ้าอาละวาด เจ้ากูบางองค์ ฯลฯ ก็ยังมีความโลภ โกรธ หลง ฯลฯ ยังอยู่ในโลกแห่งโลกียะอยู่ สังเกตดูได้โดยทั่วไป ดังเช่นมหาเถระสมาคมบางราย (พูดเช่นนี้อย่าโกรธเน้อ พระคุณทั่น)
อ้ายจรัลฯ และเราๆ ก็มิอาจหลุดพ้นจากโลกโลกียะ นี้ได้ (เพียงแต่เราพึงเตือนสติตัวเองบ่อยๆ และพยายามมีสติมีจิตเมตตา แผ่ เมตตา… แต่อ้ายจรัลฯ ได้กลับคืนสู่อ้อมอกอันอบอุ่นของแม่พระธรรมชาติแล้ว อ้ายจรัลฯ จึงหลุดพ้นแล้ว! … )
“ อ้ายคนจนจึงต้องทนปั่นรถถีบ จะไปจีบอี่น้องคนงาม พอไปถึงอ้ายก่ฝั่งเอิ้นถาม อี่น้องคนงามกิ๋นข้าวแลงแล้วกา … พอดีก่มีรถยามาฮ่า ร้อยสาวห้าก๋ายหน้าอ้ายไป พอได้ยินอี่น้องก่ฝั่งลุกขี้นต๋ามไฟ แล้วเอิ้นออกไป…. อ้ายเสื้อลายไปไหนมาเจ้า ฯลฯ ”
เพลงนี้ ก่ม่วนขนาด เน้อ สมัยก่อนไผมีรถมอร์เตอร์ไซด์ก็โก้ขนาด วัยรุ่นรุ่นฉันมีแต่ขี่รถถีบ แต่ถ้าเป็นรถถีบยี่ห้อราเล่ห์ละก้อ ถือว่าโก้ขนาด คร๊าบ ฉันเป็นคนจนบ่มีกะตังค์ ซื้อรถเครื่อง ส่วนมากก็ขี่รถถีบไปโรงเรียนกัน ห่อข้าวไปกินอาหารกลางวัน นั่งล้อมวงกินกันที่โต๊ะเรียน สนุก ลำอร่อย ม่วนขนาด … เวลาจีบสาว ก็ขี่รถถีบ ไล่จีบสาว ปั่นเข้าไปเทียบข้างเลย สุดแสนจะมานซ์ คาธอลิค เจ้า อิ อิ …
… “ อุ๊ยคำ อุ๊ยคำคนแก่ ท่าทางใจ๋ดี เป๋นดีเอ็นดูล้ำ ฯลฯ เพลง Ballad … พื้นบ้านนี้ก็สุดยอด บะก้วยเต็ด เจ้า… หากกิ๊ดเติงอาอ้ายจรัลฯ ก็เอาเพลงอ้ายมาเปิดฟังเล๊ย
… ศิลปินพื้นล้านประเทศล้านนาอิสระ “ จรัล มโนเพ็ขร ”
ยังคงดำรงอยู่ในดวงใจเรา… ในดวงใจคนล้านนาประเทศอิสระ ตราบนิรันดร์ @
(เนื่องในวาระครบรอบ 10 ปี การคืนสู่อ้อมอกอันอบอุ่นแห่งแม่พระธรรมชาติ ของอ้าย จรัล มโนเพ็ชร และหากอ้ายจรัลฯ ยังอยู่ อ้ายก็จะมีอายุครบห้ารอบ 60 ขวบ … วันที่ 3 กันยายน เดิอนหน้าใกล้จะถึงนี้ จะมีการจัดงานเล็กๆ รำลึกอ้ายจรัลฯ ณ ที่บ้านร้าน “ สายหมอก - ดอกไม้ ” หน้าศาลากลางใหม่ แม่ริม ไปถึงสามแยกศาลากลางก็ ยู เทินร์ เลี้ยวขวา แล้วเลี้ยวซ้าย ไปทางคอก(เรือนจำ) ประมาณ ซัก ห้าสิบเมตร ก็ถึงร้านทางซ้ายมือ ใครอยากไปรำลึกอ้ายจรัลฯ ก็ไปได้ อยากกินดื่มด่ำอะไรก็กรุณาพกติดตัวไปด้วย)