Skip to main content

 

ถ้าพูดถึงมังกร ในจินตนาการของทุกคนก็คงเป็นสัตว์ขนาดใหญ่ รูปร่างคล้ายงู และบินได้ ยิ่งไปกว่านั้นอีกบางคนคงจินตนาการถึงพลังพิเศษของมังกร ในภาพความคิดของบางคน มันอาจจะพ่นไฟบรรลัยกัลป์พร้อมทำลายทุกสิ่ง ส่วนในภาพความคิดของบางคน อาจจะเป็นมังกรที่มีเวทมนตร์คาถา เสกพลังใส่ศัตรูได้

เฮ้อ… ถ้าเป้นแบบมังกรได้ก็คงจะดี

ทำไมน่ะเหรอ

คำตอบของผมคือ “เพราะผมยังไม่มีสิ่งที่มันมีอยู่”

ผมแค่อยากบินได้ บินได้เหมือนมังกร บินได้อย่างแข็งแกร่ง ผมอยากออกเดินทางไปสำรวจโลกกว้าง โลกนี้มันจะกว้างสักแค่ไหนกัน จะต้องใช้เวลานานเท่าไรถึงจะสัมผัสความน่าสนใจของทุกมุมโลกใบนี้ได้

สงสัยใช่ไหมล่ะ ทำไมผมอยากบินได้แบบมังกร ถ้าอยากจะบิน เป็นนกแทนก็ได้

ไม่ต้องแปลกใจไปหรอก การที่คุณจะบินได้แบบนก นั่นก็คือ“อิสรเสรี” เหมือนกัน แต่ทว่า มันอาจจะยังไม่พอที่จะออกจากเขตปลอดภัยของตนเองเพื่อไปเผชิญโลกกว้างได้ เมื่อมีลมพายุขนาดย่อมถาโถมเข้ามา นกตัวเล็กๆจะต่อกรบินฝ่าพายุนั้นได้อย่างไร

ถ้าจะบินทั้งที ขอบินเป็นแบบมังกรคงจะดีกว่า

ถ้าผมบินได้แบบมังกร ผมคงไม่กลัวอะไรอีกต่อไป แต่ขอสัญญากับตนเองไว้อย่างหนึ่ง

“ผมจะไม่หยุดเดินทางง่ายๆอีกเด็ดขาด”

เพราะผมคือมังกร…

 

 

 

ภาพจาก https://www.pinterest.com/pin/807270301934658054/

บล็อกของ Storytellers

Storytellers
 วันที่ 08/11/2018 – 09/11/2018 เวลา 3.53 น.
Storytellers
กาลครั้งหนึ่ง มีเด็กหญิงคนหนึ่งชื่อว่า น้องสาว เธอได้เป็นหนึ่งใน 20 คน ที่โชคดีได้ออกเดินทางไปที่ต่างๆ แต่มีกฎว่าเลือกได้เพียงแค่ 1 ที่ น้องสาวเลือกสถานที่ไกลที่สุด เท่าที่จะไกลได้ ในการเดินทางน้องสาวจะต้องขึ้นยานไป โดยที่ในยานจะมีลูกเรือค่อยให้บริการ และลูกเรือคนนี้จะพูดทุกครั้งที่มีคนใหม่มา
Storytellers
ผมเป็นคนๆหนึ่งที่ชอบในความท้าทาย ชอบการหาประสบการณ์และรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งเมื่อได้เจอสิ่งใหม่ๆ เด็กใต้คนหนึ่งที่เคยสุขสบายมาก่อนเที่ยวไหนก็ได้ที่อยากไป รู้สึกว่าปัจจัยต่างๆทำให้เราเกิดการเรียนรู้ด้วยตัวเองได้เป็นอย่างดี เพราะมีกำลังพอที่พาตัวเองไปสู่การเรียนรู้ที่มันหลากหลาย แต่รู้ไหมว่าเมื่อโช
Storytellers
ในยุคนี้มันคงถึงเวลาต้องยอมรับได้แล้ว ว่าการศึกษาที่ให้ผู้เรียนเป็นแค่ผู้ฟัง แล้วเอาผลคะแนนเป็นตัววัดนั้น ไม่สามารถใช้ได้กับทุกคนเสมอไปหรอก ผมเองก็เป็นคนหนึ่ง ที่เกรดไม่ได้ตีเอาซะเลย แต่เชื่อผมเถอะ ว่ามนุษย์ทุกคนเติบโตด้วยการเรียนรู้มากกว่าอายุอยู่แล้ว หลังจากได้ลงพื้นที่การเรียนรู้บนดอยไปแล้ว คำ
Storytellers
 หลังจากส่งบทความไปกับทาง Story tellers in journey ก็ไม่ได้สมหวังตั้งแต่แรกอย่างเพื่อนๆ ทั้ง 19 คนที่ได้ไป Workshop กันหรอก ฮ่าๆ แต่หลังจากนั้นก็มี G-mail เด้งมาจากพี่ตุ้ม จำได้ว่าตอนนั้นกำลังพรีเซ้นท์งานอยู่ ในวันที่ 5 พฤศจิกายน ว่ามีคนสละสิทธิ์ และให้เราได้ไปเข้าร่วมกิจกรรม และบังเอิญตรงที
Storytellers
 หลังจากจบทริปไปเชียงรายในครั้งนั้น ฉันพยายามนั่งครุ่นคิดอยู่นานว่าจะเขียน จะเล่าเรื่อง จะถ่ายทอดเรื่องราวอย่างไรให้คนที่ได้อ่านรู้สึกอินไปกับฉัน
Storytellers
ใครจะไปคิดว่าวันหนึ่ง เด็กสาวที่มีถิ่นกำเนิดอยู่ที่จังหวัดใต้สุดสยาม จะกำลังมุ่งหน้าสู่ดินแดนเหนือสุดสยามอย่าง ‘เชียงราย’ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากราวกับฝันไป เพราะฉันเพิ่งตัดสินใจและเริ่มวางแผนได้เพียงในเวลาไม่ถึง 24 ชั่วโมงก่อนออกเดินทาง รู้ตัวอีกที ฉันก็กำลังนั่งรถทัวร์มุ่งหน้าสู่เชียงรายเสียแล้
Storytellers
 "นี่เป็นประสบการณ์ไปต่างจังหวัดเองครั้งแรกของผม" 
Storytellers
 “เอ๊ะ! มีอีเมลอะไรส่งมาที่กล่องข้อความ”       อีเมลฉบับนั้นมีใจความว่า “ยินดีด้วย คุณได้รับการคัดเลือกเป็น 1 ใน 21 ของโครงการ storytellers in journey”
Storytellers
      การออกเดินทางครั้งนี้ เราได้มีจุดหมายที่ ม่อนแสงดาว จังหวัดเชียงราย เรากำลังแบกเป้ที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นและความคาดหวังอย่างเต็มเปี่ยมที่พร้อมจะเรียนรู้อย่างเต็มที่
Storytellers
ฉันเห็น I ฉันคิด โดย อดิศักดิ์  โกเมฆฉันเห็นฉันคิด
Storytellers
ศูนย์การเรียนที่ผมเรียนชื่อ ศูนย์การเรียนโจ๊ะมาโลลือหล่า ชื่อโรงเรียนของผมนั้นเป็นภาษาปกาเกอญอแปลเป็นภาษาไทยว่า“โรงเรียนวิถีชีวิต” โรงเรียนขอผมนั้นตั้งอยู่บนดอยที่หมู่บ้านสบลานซึ่งศูนย์การเรียนนั้นก็มีสิทธิเหมือนโรงเรียนสามารถออกวุฒิการศึกษาได้แต่มันมีสิ่งที่ไม่เหมือนโรงเรียนอยู่นั้นก็คือการจัดกา