มิใช่ บ่อ จากท่อธารบาดาลใส
หลั่งรินไหล มิรู้แล้ง แห้งเหือดหาย
เป็นเพียง บ่อ น้ำฟ้ามาซึมทราย
หลั่งรินสาย มาหล่อเลี้ยง - เพียงชั่วกาล
มิใช่ บ้านดวงใจ อุ่นไอรัก
แค่ เพิงพัก หลบร้อนอันกร่อนกร้าน
ริมวิถี คดเคี้ยว เปลี่ยว กันดาร
เป็นทางผ่าน เป็นที่พัก - นักเดินทางมิใช่ แสงดาว ชี้ชัดปลุกศรัทธา
แทนดวงตาดวงใจผู้ไร้ร้าง
เป็นเพียง แสงหิ่งห้อย - ลอยเลือนราง
อยู่ท่ามกลางคืนเดือนมืดอันยืดยาวและมิใช่ สมณะ ผู้ละโลกย์
พ้นทุกข์โศกเวียนว่ายกายสีขาว
ยังเป็นแค่ ปุถุชน คนมากคาว
ยังมิก้าวพ้น ตัณหา ราคีใดคือ ตัวฉัน ที่เห็นเป็นจริงอยู่
อยากให้ดูเท่าที่เห็นเป็นจริงไว้
ไม่เคยฟังอยากให้ฟังอย่างตั้งใจ
เพื่อจักได้มองเห็นตามความจริงแท้เพื่อจักได้ คลายความเขลา เข้าใจผิด
เพื่อจักได้ รื้อ ความคิด ผิด มาแก้
แม้ความจริง ( จะ ) สารเลว เกินเหลียวแล
แต่...ไม่เคยทำร้ายเราเท่าความลวง.กระท่อมทุ่งเสี้ยว เชียงใหม่